Βαλουά

Βαλουά
I
(Valois). Βασιλικός οίκος της Γαλλίας, που είχε την εξουσία από το 1328 έως το 1589, κλάδος του γαλλικού βασιλικού οίκου των Καπετιδών.
Η δυναστεία άρχισε με τον Κάρολο, τριτότοκο γιο του Φιλίππου Γ’, στον οποίο το 1285 δόθηκε η κομητεία του Β. (που περιλάμβανε τους σημερινούς νομούς του Εν και της Ουάζ) και ο οποίος αργότερα, με τον γάμο του με την εξαδέλφη Μαργαρίτα, κόρη του Καρόλου Β’, ονομάστηκε και κόμης της Νεάπολης, του Μεν και της Ανδηγαυίας (1290). Μετά τον δεύτερο γάμο του με την Αικατερίνη ντε Κουρτενέ, ανιψιά του τελευταίου Λατίνου αυτοκράτορα της Ανατολής Βαλδουίνου Β’, ανακηρύχθηκε υπερασπιστής της εκκλησίας και αρχηγός των Γουέλφων στην Ιταλία. Ο Βονιφάτιος Η’ τον έστειλε στη Φλωρεντία με την εντολή να παίξει δήθεν τον ρόλο του ειρηνοποιού, στην πραγματικότητα όμως για να πάρει το μέρος των μαύρων εναντίον των λευκών, οι οποίοι πράγματι εκδιώχτηκαν (1301) από την πόλη (γεγονός που προκάλεσε τις κατάρες του Δάντη κατά του Καρόλου Β’). Στη συνέχεια, ανέλαβε μια επιχείρηση στη Σικελία, όπου ηττήθηκε. Αργότερα πολέμησε στη Γουιένη κατά των Άγγλων και πέθανε το 1325.
Το 1328, με την εξαφάνιση της κατευθείαν αρρενογονικής γραμμής των Καπετιδών, ο γιος του Φίλιππος ΣΤ’ ανέβηκε στον θρόνο, αρχίζοντας τη δυναστεία των Β., που συνεχίστηκε από πατέρα σε γιο με τους Ιωάννη Β’ (1350-64), Κάρολο Ε’ (1364-80), Κάρολο ΣΤ’ (1380-1422), Κάρολο Ζ’ (1422-61), που βασίλεψαν στην περίοδο του Εκατονταετούς πολέμου, Λουδοβίκο ΙΑ’ (1461-83) και Κάρολο Η’ (1483-98), τον οποίο διαδέχτηκε ο εξάδελφός του Λουδοβίκος ΙΒ’ (1498-1515), από το γένος Β.-Ορλεάνης, και μετά τον θάνατο του τελευταίου, ο γαμπρός και εξάδελφός του Φραγκίσκος Α’ του οίκου των Β.-Ανγκουλέμ (1515-47), γιος του Καρόλου Β.-Ανγκουλέμ και της Λουίζας της Σαβοΐας. Τον Φραγκίσκο Α’ διαδέχτηκε ο γιος του Ερρίκος Β’ (1547-59) που πέθανε από τραύματα σε μια κονταρομαχία, και σε συνέχεια οι τρεις γιοι του από τον γάμο του με την Αικατερίνη των Μεδίκων, Φραγκίσκος Β’ (1559-60), Κάρολος Θ’ (1560-74) και Ερρίκος Γ’ (1574-89), ο οποίος για να φορέσει το στέμμα της Γαλλίας, εγκατέλειψε τον θρόνο της Πολωνίας, της οποίας εκείνη την περίοδο είχε εκλεγτεί βασιλιάς. Με τη δολοφονία του Ερρίκου Γ’ από τον αβά Κλεμάν έσβησε η από αρρενογονία γραμμή, γιατί ο αδελφός του, δούκας του Αλανσόν, είχε πεθάνει το 1584.
Τη δυναστεία Β. διαδέχτηκε ο οίκος των Βουρβόνων.
Η Λουίζα της Σαβοΐας, μητέρα του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α’, του οίκου των Βαλουά-Ανγκουλέμ.
II
(Valois). Ιστορική περιοχή της πρώην γαλλικής επαρχίας Ιλ-ντε Φρανς, στη βόρεια Γαλλία, που εκτείνεται μεταξύ των σημερινών νομών Ουάζ και Εν. Ο Φίλιππος ο Ωραίος την έδωσε ως προίκα στον αδελφό του Κάρολο, που ήταν ο πατέρας του Φιλίππου ΣΤ’ της Γαλλίας, η δυναστεία του οποίου ονομάστηκε από το όνομα της περιοχής αυτής δυναστεία των Β. Πρόκειται για μια γεωργικά ανεπτυγμένη περιοχή, με μεγάλη ποικιλία καλλιεργειών (δημητριακά, όσπρια, λαχανικά κ.ά.) και με πολλά οπωροφόρα δέντρα. Διασχίζεται από τον ποταμό Οτόν και τους παραποτάμους του και περιβάλλεται από μεγάλα και πυκνά δάση.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • Κάρολος του Βαλουά — (1270 – 1325). Κόμης του Βαλουά (1284 1325). Ήταν γιος του βασιλιά της Γαλλίας Φιλίππου Γ’, ο οποίος του παραχώρησε ως τιμάριο την κομητεία του Βαλουά. Μετά τον γάμο του με την κόρη του βασιλιά της Νάπολης Κάρολου Β’, Μαργαρίτα, απέκτησε τον… …   Dictionary of Greek

  • Αικατερίνη Βαλουά — (Catherine de Valois, 1301 – 1346). Επίτιμη αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, κόρη του Καρόλου Βαλουά και της Αικατερίνης Κουρτενέ. Το 1313 παντρεύτηκε τον Φίλιππο ντ’ Ανζού, ηγεμόνα του Τάραντα και πρίγκιπα της Αχαΐας, ο οποίος από τότε ονομάστηκε… …   Dictionary of Greek

  • Ντε Βαλουά, Ίντρις Στάνες — (Edris Stannus De Valois, Μπατιμπόιζ, Μπλέσινγκτον 1898 – 2001). Ιρλανδή χορεύτρια και χορογράφος, γνωστή με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Νινέτ. Αφού εργάστηκε ως πρώτη χορεύτρια στη Βρετανική Εταιρεία Όπερας (1918) και πρώτη μπαλαρίνα στο Κόβεντ… …   Dictionary of Greek

  • Γαλλία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Γαλλίας Έκταση: 547.030 τ.χλμ Πληθυσμός: 58.518.148 κάτ. (2000) Πρωτεύουσα: Παρίσι (2.125.246 κάτ. το 2000)Κράτος της δυτικής Ευρώπης. Συνορεύει στα ΝΑ με την Ισπανία και την Ανδόρα, στα Β με το Βέλγιο και το… …   Dictionary of Greek

  • Εκατονταετής πόλεμος — Πόλεμος μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας, που διήρκεσε από το 1337 έως το 1453, με περιόδους ανακωχής, ορισμένες από τις οποίες είχαν αρκετά μεγάλη χρονική διάρκεια. Είχε χαρακτήρα δυναστικό, εθνικό και οικονομικό. Ξέσπασε με τον θάνατο του Καρόλου Δ’ …   Dictionary of Greek

  • φίλιππος — I Όνομα 5 βασιλιάδων της Μακεδονίας. 1. Φ. A’. Γιος του Αργαίου και πατέρας του Αερόπου, τρίτος ή έκτος βασιλιάς της Μακεδονίας. Βασίλεψε από το 621 έως το 588 π.Χ., και έπεσε πολεμώντας εναντίον των Ιλλυριών. 2. Φ. B’. Πατέρας του Μεγάλου… …   Dictionary of Greek

  • Κάρολος — I (Charles). Όνομα επτά αυτοκρατόρων της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. 1. Κ. Α’. Βλ. λ. Καρλομάγνος. 2. Κ. Β’, ο Φαλακρός (Φρανκφούρτη 823 – Μπριντ λε Μπεν, Σαβοΐα 877). Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (875 877). Ήταν υστερότοκος… …   Dictionary of Greek

  • Ουγενότοι — (γαλλ. Huguenots). Όνομα άγνωστης προέλευσης, με το οποίο χαρακτηρίζονταν οι Γάλλοι διαμαρτυρόμενοι κατά την περίοδο των θρησκευτικών συγκρούσεων του 16ου και 17ου αι. Όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ο γαλλικός προτεσταντισμός –κυρίως… …   Dictionary of Greek

  • δελφίνιος — (II) ο 1. ο επίδοξος διάδοχος τού γαλλικού θρόνου 2. κάθε επίδοξος διάδοχος ενός αξιωματούχου ή άλλου προσώπου υψηλά ισταμένου. [ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στα Ελλ. ξεν. όρου πρβλ. γαλλ. Dauphin «ο διάδοχος» (< γαλλ. dauphin «δελφίνι» < λατ. delphinus …   Dictionary of Greek

  • Αγίου Βαρθολομαίου, νύχτα — Έτσι ονομάστηκε στη γαλλική ιστορία η νύχτα της 23ης προς την 24η Αυγούστου 1572 (γιορτή του Αγίου Βαρθολομαίου), κατά την oποία άρχισαν στο Παρίσι φοβερές σφαγές των Ουγενότων (ονομασία των διαμαρτυρομένων στη Γαλλία). Μετά τη συνθήκη του Αγίου… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”